یک پنجره،کافیست
فقط تا فردا می نویسم.یک پنجره،کافیست
فقط تا فردا می نویسم.روز شمار
باز غم تنها بودنم را به رخت میکشم
و بازگدایی لحظه های با تو بودن را میکنم
ثانیه شمار لحظه های خود شده ام
تا زیبا ترین ساعت ها را در کنار تو باشم
زیباترین شعر ها اماده خواندن برای تو هستند
و زیبا ترین ملودی ها اماده نواختن برای ورودت
و چه زیباست هیاهوی قبل از آمدنت
زیر خاک
ما مرده دلان را دگر افسوس نماند
از گردش این چرخ دگر یار نماند
خاریم و ملولیم ز رنگانگی شهر
از بس که در این ره همه هفت رنگ بدیدیم
از بس که ندیدیم در این شهر نشانی
مانقشه راهی به دل خاک کشیدیم
گر ما همه از خاک براییم و برانیم
پس این همه بار از پس این شهر به چه خواهیم؟؟
تو
باغ دل مرا کسی جز رنگ تو سبز نمیکند
داغ دل مرا کسی جز نَفَس تو سرد نمی کند
بی تابی من را کسی جز روی تو مرهم نیست
ظاهر خمولم را کسی جز نام تو هویدا نمی کند
سرمه خاموشی صدایم را کسی جز اسم تو رسا نمی کند
و درخت زندگی ام را فقط بودن تو زنده نگه میدارد
حس غم
آنقدر خوب بودی که ز وقتی رفتیهمه جا غم حس شد
کوچه ها تنگ شدند سایه ها گم شدند
گل کاشی پژمرد دلت از دستم رفت
ولی...........تا کی حسرت؟؟؟
بعد تو من نفسم را نه ز تو بلکه از دنیا ستانم
بعد تو من حسرتم را می فروشم پشت بر غم میکنم خوش چرانی میکنم
وبه دنیا هم بگویید که من....
درد و رنجش را به مانند چمن له میکنم
خواستم بنویسم
خواستم بنویسم.
اما کلمه ها را نشنواختم
قلم حرکت میکرد اما فقط نام تو را می نوشت
نمی دانم هنوز عاشقم یا دفترم کج است که نمی توانم بنویسم.
یاد روز
خوابیده بودمیادت نگرانم کرد.
چه کنم؟؟
یادت که می افتم زمان برایم ثابت قدم می شود
کاش میشد به عقب برگشت
کاش میشد چراغ ذهنم را دوباره با تو روشن کنم
کاش لحظه های با تو بودن دوباره تکرار میشد
اما....
تو رفتی و از مداد رنگی زندگیم فقط مشکی را برایم باقی گذاشتی
بدون تو دگر پاییز هم رنگی ندارد
تو رفتی و من قلم زنان به اینجا میرسم که بگویم
.
دوست دارم